کوه میشوم!

ایـن یکـــ اعتراف است . . .

مـ َـن به فـراموشیـتـــ مُـبتـــلا نَــشُــבه ا م ... نَفَسَـــــم از فِشار دِلتَنگــــــے بــہ هِقـــــ هـِــــق افتاده.

اما کوه می شوم و پـای نـــ ـبـودن هــایـت مــی مـانــم!